تامل و تذکری بر مدیریت ستادهای سید ابراهیم رئیسی در استان قزوین!

به گزارش سایت خبری پرسون، حسین رستمی نوشت: والله الغنی و انتم الفقرا (محمد/۳۸) برادر و خواهر انقلابی! عزیزی که نگران به نتیجه انتخابی! سخنانی دارم از سر دوستی، بر سبیل راستی! در نوشته و کوته نوشته های پیشین، ذکر کردیم و شرح شد کم و بیش،" مستقـل آمده ام " ِسید ابراهیم رئیسی.
اما بیشتر و مبسوط تر اینکه؛ قرآن عزیز می فرماید: قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ ۖ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا ۚ ... بگو: «شما را تنها به یک چیز اندرز مى دهم، دو نفر دو نفر یا به تنهائى براى خدا قیام کنید، سپس بیندیشید...
(سبأ/46)

اگر تَقوموا لِلَّه، مَثنَی ممکن نشد، یا که آسیبش بیش از نصیبش شد، یا ...بسم الله! هنوز هست راه، مستقل و فُرَادَی! یعنی باز بودن باب حرکت با نگاه به مصلحت! و حفظ وحدت در جامعه ای بزرگتر برای خدا! صیانت از استقلال ستادهای_مرکزی آقای رئیسی یعنی؛ استفاده درست از ظرفیت مهم و حیاتیِ وحدت_‌بخشی و انسجام_آفرینیِ شخصیت وی برای همه‌ و تاکید می‌کنم و تکرار، برای همه (نیروهای انقلابی و ولایی) بدون پسوند و پیشوند و تبصره! و ظرفیتِ تحول آفرینی این سلاله سادات در گام دوم برای رای_سازی به سود گفتمان انقلاب.

" مستقل آمده ام " یعنی فهم اهمیت وحدت! یعنی؛ حمایت، برنامه ریزی وایجاد امید برای بیــشینه سازیِ میل به ایجاد ستادهای_مردمی و صنفـــی و ... و انواع فعالیـــت تبلیـــغی توسط طیف‌های مختلف از تمام جریانات سیاسی حامی!

و نــه! محبوس و محصور کردن و درنهایت با همین دست فرمان، منهدم و منعزل کردن نیروی متراکم، آماده، پرقدرت و پرامید پای کار سید ابراهیم رئیسی به هر بهانه، در ستادها یا از ستادها، یا با ستادها، عکس عملکرد معقول ستادها!

صیانت از استقلال ستادهای_مرکزی آقای رئیسی یعنی دانستن اینکه، افتادن در تله ناخواسته‌ی تمامیت خواهی، دگم اندیشی، بخل سیاسی و علو خواهیِ افراد و شبه احزاب، پاشنه آشیل تفکر سیاسی و جنس فعالیت تبلیغی سید عزیز، رئیسی است.

بیم بایسته، تعریف شدن ذیل بیرق یک جریان خاص است. بیم قربانی کردن مصلحتی کلان‌تر، مصلحتی که سید ابراهیم رئیسی را پای کار انتخابات آورد؛ مصلحتِ کلان ِوفاق و وحدت! که درایتمندانه، مستقل آمد.

از بین رفتن استقلال ستادی و مدیریتی یعنی عملا" تن دادن و میدان دادن به برخی مدیریت های تنگ‌نظرانه! یعنی بریدن امید از خدا و دل بستن به کدخدایان ! یعنی طرد و حذف نیروی فعال، ولی غیر مطیعِ شاخه‌ی انقلابی گری با نام خاص !

عدم استقلال یعنی خروج از جامعیت! یعنی وسط معرکه احد، میدان دان به سوداگران جمع غنیمت! تایید تعیین کنندگان قیمت میان دعوا! برای رسیدن به نتیجه مطلوب، این تنگه را نباید رها کرد زود! امیدوارم شنیده شود این سخنان امروز، خوب! که فردا دیر خواهد بود و عبرت آموز!

وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى
و بر هر کسی که از هدایت پیروى کند درود باد
طه/۴۷